Διερεύνηση, ποιοτική ανάλυση και κατάταξη των νοσηλευτικών λαθών στην κλινική πράξη.

Abstract

Τα νοσοκομεία ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες φέρουν τα χαρακτηριστικά μεγάλων οργανισμών και διέπονται από ένα πολύπλοκο οργανόγραμμα δομής και λειτουργίας με ποικιλία στόχων, καλά διαμορφωμένο σύστημα ρόλων και διαδικασίες που εξισορροπούν τις διαφορετικές αρμοδιότητες του προσωπικού που είναι μεγάλο αριθμητικά, ανήκει σε διαφορετικές επαγγελματικές κατηγορίες και διαφέρει ως προς την εκπαίδευση του. (Hicks et al, 1991). Η σπουδαιότητα του έργου του νοσηλευτικού δυναμικού είναι γνωστή και αναμφισβήτητη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ήδη από το 1975 προσδιόρισε το ρόλο των Νοσηλευτών, ο οποίος διαχρονικά έγινε όλο και πιο σύνθετος και πολύπλοκος με αποτέλεσμα να απαιτούνται περισσότερες γνώσεις και δεξιότητες ενώ παράλληλα διευρύνθηκε το πεδίο δραστηριότητας τους και έχουν αυτοδύναμο ρόλο στην πρόληψη και προαγωγή της υγείας, στο σχεδιασμό των υπηρεσιών υγείας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, στη διδασκαλία και έρευνα. Στη χώρα μας η Νοσηλευτική- αντίθετα από την ιατρική - δεν χαίρει κοινωνικής καταξίωσης, με αποτέλεσμα η Νοσηλευτική να μην αποτελεί την πρώτη επιλογή των υποψηφίων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, στη μη άσκηση του νοσηλευτικού επαγγέλματος μετά τη λήψη του πτυχίου, στα μεγάλα ποσοστά απουσιών κατά την άσκηση του επαγγέλματος (Μπέλλου και συν 1984, Ceria 1992) και στη μετακίνηση του νοσηλευτικού δυναμικού σε άλλες υπηρεσίες και κυρίως τη διοικητική. Η ελλιπής εκπαίδευση, η επαγγελματική εξουθένωση (Burn out), η κακή ποιότητα των υπηρεσιών υγείας, οι ελλείψεις προσωπικού, καθώς επίσης και το κυκλικό ωράριο και οι δύσκολες συνθήκες εργασίας είναι μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Νοσηλευτές και αποτελούν τους σπουδαιότερους παράγοντες δημιουργίας νοσηλευτικών λαθών στην κλινική πράξη. Το Λάθος έχει πάρει στη χώρα μας δραματικές διαστάσεις και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με κατάλληλα μέτρα από την πολιτεία και τους επιστημονικούς φορείς, προκειμένου να οικοδομηθεί η πολιτική της αναβάθμισης των υπηρεσιών υγείας. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα αποτελέσματα της παραπάνω έρευνας συμπίπτουν με τη κατηγοριοποίηση των νοσηλευτικών λαθών στην κλινική πράξη από έρευνα που έγινε στις Η.Π.Α. σε 21 διαφορετικές υποθέσεις λαθών. Έτσι, η πρώτη κατηγορία νοσηλευτικών λαθών που αφορά την έλλειψη προσοχής και μπορεί να προκληθεί από προβλήματα του συστήματος όντως αποδείχτηκε με την έρευνα ότι αποτελεί το μεγαλύτερο ποσοστό. Μια άλλη κατηγορία νοσηλευτικών λαθών είναι τα φαρμακευτικά λάθη τα οποία σύμφωνα με την έρευνα υπερτερούν, καθώς επίσης και τα λάθη τα οποία σχετίζονται με τη χορήγηση φαρμάκων και αφορούν κυρίως την ώρα χορήγησης. Τέλος, προκειμένου να αναβαθμιστεί το νοσηλευτικό επάγγελμα και να μειωθούν στο ελάχιστο τα νοσηλευτικά λάθη σύμφωνα με την έρευνα τα νοσηλευτικά στελέχη προτείνουν: καλύτερη προπτυχιακή εκπαίδευση, συνεχιζόμενη εκπαίδευση (μετεκπαίδευση), την αύξηση του αριθμού των Νοσηλευτών, τη βελτίωση της συνεργασίας με γιατρούς και Νοσηλευτές, καθώς επίσης και το σεβασμό απέναντι στο νοσηλευτικό επάγγελμα.