Η αξιολόγηση της ποιότητας ζωής των ασθενών με οστεοπόρωση. Η συμβολή του νοσηλευτή στη βελτίωσή της.

Abstract

Η οστεοπόρωση αποτελεί μια σοβαρή πάθηση του μυοσκελετικού, με ολοένα και αυξανόμενη και λόγο της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης επίπτωση. Δίκαια έχει χαρακτηριστεί σαν «σιωπηρή επιδημία». Οι κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις της οστεοπόρωσης είναι σημαντικές. Εκτός από πρόκληση για την επιστημονική κοινότητα, η αντιμετώπισή της αποτελεί και βαρύ φορτίο για τα συστήματα υγείας, λόγω του υψηλότατου κόστους που απαιτεί. Έχει γίνει πλέον κοινή πεποίθηση ότι και για την οστεοπόρωση ισχύει η «χρυσή» ρήση της ιατρικής, ότι δηλαδή η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Για τη συνολική αντιμετώπιση θεραπεία και πρόληψη της οστεοπόρωσης απαιτείται συντονισμένη δράση όλων των επαγγελματιών υγείας, στα πλαίσια της ομάδας αποκατάστασης. Η παρέμβαση πρέπει να ξεκινά από πολύ μικρές ηλικίες όταν ακόμα διαμορφώνεται ο ανθρώπινος σκελετός και κυρίως οι συνήθειες διαβίωσης. Σε αυτή την προσπάθεια πρωταγωνιστικός θεωρείται ο ρόλος του νοσηλευτή, του επαγγελματία υγείας με τη μεγαλύτερη διεισδυτικότητα σε όλες τις ομάδες του πληθυσμού. Η παρούσα πτυχιακή εργασία χωρίζεται σε δύο μέρη ένα γενικό και ένα ειδικό - και οι σκοποί για κάθε ένα από αυτά, αντίστοιχα, είναι: Α. Η ανασκόπηση της σύγχρονης βιβλιογραφίας της σχετικής με τα παθοφυσιολογικά χαρακτηριστικά, τις ιδιαιτερότητες και τις διαγνωστικές και θεραπευτικές μεθόδους της νόσου. Β. Η πραγματοποίηση αναδρομικής μελέτης σε πληθυσμό ασθενών με οστεοπόρωση, η οποία αποσκοπούσε στην ανεύρεση επιδημιολογικών στοιχείων και άλλων χαρακτηριστικών που σχετίζονται με τις επιπτώσεις της νόσου στην ποιότητα ζωής αυτών. Η παρουσίαση των δεδομένων της εργασίας μας γίνεται υπό το πρίσμα του νοσηλευτικού ενδιαφέροντος. Τονίζεται η συμβολή του νοσηλευτή και η ανάγκη συμμετοχής του σε όλες τις διαστάσεις του ζητήματος, ακόμα και στην επιστημονική διερεύνησή του.