Αποκέντρωση και τοπική αυτοδιοίκηση στην Ελλαδα. Η περίπτωση της νεας αρχιτεκτονικής της αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης διοίκησης (πρόγραμμα Καλλικράτης).

Abstract

Η παραπάνω εργασία αναφέρεται στις αλλαγές που δέχτηκε η Ελλάδα όσον αφορά το πολιτικό της σύστημα, με την μετάβαση από τον Καποδιστριακό νόμο στον νόμο του Καλλικράτη. Ουσιαστικά οι διαφοροποιήσεις από τον έναν νόμο στον άλλον εστιάζονται στην αρχιτεκτονική του κράτους (κατάργηση των κοινοτήτων και την συνένωση ορισμένων δήμων), στην εφαρμογή της αιρετής Περιφέρειας, στις αλλαγές των αρμοδιοτήτων των διοικητικών οργάνων της χώρας ακόμη και στην εκλογική διαδικασία. Στόχος του Προγράμματος «Καλλικράτη» είναι η καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη, η μεταφορά ισχύος από το κέντρο στην Περιφέρεια, η ενίσχυση του ελέγχου, της αποκέντρωσης και της αποτελεσματικότητας και η συμμετοχή του πολίτη στη λήψη αποφάσεων. Αυτό που μένει είναι να φανεί κατά πόσο θα επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι και πόσο αποτελεσματικές θα είναι οι νέες δομές. Το είδος της έρευνας που χρησιμοποιήθηκε για την πραγματοποίηση της εργασίας είναι η δευτερογενής, η οποία βασίζεται στη συλλογή στοιχείων τα οποία υπάρχουν ήδη. Οι πηγές από τις οποίες άντλησα δευτερογενή στοιχεία είναι η μελέτη βιβλιογραφίας σχετικά με την πορεία του πολιτικού μας συστήματος καθώς και των μεταρρυθμίσεων , και διαδικτυακή έρευνα. Ακόμη, χρειάστηκε η μελέτη και των δυο νόμων ( νόμος Καποδίστρια και Καλλικράτη). Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα ήταν αρκετές καθώς το θέμα αυτό είναι αρκετά καινούριο με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πολλές πληροφορίες για να το αναπτύξω περεταίρω όπως επίσης, ότι ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί πλήρως οι καινοτομίες έχοντας ως συνέπεια να μην έχει καταγραφεί η αποτελεσματικότητα τους.