Οι επιδράσεις του Dark Tourism στον ντόπιο πληθυσμό σε περιοχές φυσικών καταστροφών: H περίπτωση του Μοντσερράτ στις Δυτικές Ινδίες.

Abstract

Η παρούσα πτυχιακή εργασία εξετάζει τον τύπο τουρισμού ειδικού σκοπού που ονομάζεται Dark Tourism (Σκοτεινός Τουρισμός) και συγκεκριμένα τον Disaster Tourism (Τουρισμός Καταστροφών), της επίσκεψης δηλαδή σε τοποθεσίες που έχουν πληγεί από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές. Πρόκειται για μία μελέτη περίπτωσης, που είναι το αποτέλεσμα τρίμηνης ποιοτικής και ποσοτικής έρευνας πεδίου συνδυασμένης με ανάλυση δευτερογενών στοιχείων. Πιο συγκεκριμένα, η εργασία αναλύει την επιρροή των εφαρμογών αυτού του φαινομένου σε κοινωνικό, πολιτισμικό και οικονομικό επίπεδο στο Μοντσερράτ, ένα ηφαιστειογενές νησί και Υπερπόντιο Βρετανικό Έδαφος στις Δυτικές Ινδίες (Καραϊβική Θάλασσα), το οποίο έχει προσελκύσει επισκέπτες ‘καταστροφής’ κατά την μετά-κρίσης πορεία προς την πρώιμη ανάπτυξη. Επίσης, γίνεται μνεία στην χρήση του Disaster Tourism ως ένα πιθανό εργαλείο πολυδιάστατης ανάκαμψης και αποκατάστασης στην πληγείσα αυτή τοποθεσία και τον ρόλο του στην διαμόρφωση και την εδραίωση της ταυτότητάς προορισμού του, σύμφωνα με την οπτική των κατοίκων του. Ακόμη, επιχειρείται η αναγνώριση και η καταγραφή καλών και κακών πρακτικών, των γνωρισμάτων και των λειτουργικών και θεσμικών μηχανισμών που περικλείουν τις δραστηριότητες αυτού του είδους. Τέλος, διερευνάται η δυνητική ανάπτυξη του Disaster Tourism στο Μοντσερράτ, δεδομένων των ιδιαιτεροτήτων του.

This dissertation assignment examines the special purpose tourism field called Dark Tourism and specifically Disaster Tourism, as the act of visiting places devastated by natural or man-made catastrophes. It is case study that resulted from a 3-month field research combined to primary data analysis. More specifically, the study analyzes the impact of this tourism phenomenon in a societal, cultural and economic level on the local community Montserrat, a volcanic island and a British Overseas Territory in the West Indies (Caribbean Sea), which has been attracting ‘disaster’ visitors on the site during its post-crisis way to early development. Moreover, it investigates the use of Disaster Tourism as a possible tool for multidimensional recovery and reclamation of this affected area and its role in constructing and reinforcing its destination identity, through the perspective of its citizens. Also, the study tries to identify and record the good and bad practices, the attributes and the institutional and operational mechanisms that encompass the activities of this kind. Last, it explores the Disaster Tourism growth potential in Montserrat, considering its specific characteristics.