Ο ρόλος της Ντοπαμίνης όσον αφορά τις διαταραχές ελέγχου των παρορμήσεων των ατόμων με νόσο Πάρκινσον.

Abstract

Η νόσος του Πάρκινσον χαρακτηρίζεται από μια απορρύθμιση των συνηθισμένων επιπέδων ντοπαμίνης λόγω της λήψης ντοπαμινεργικής αγωγής, κάτι που συνεπάγεται μια μειωμένη ικανότητα ελέγχου των παρορμήσεων από μέρους του ασθενούς. Για το λόγο αυτό, υποστηρίζεται πως ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον είναι πιο επιρρεπείς από το γενικό πληθυσμό στην ανάπτυξη διαταραχών πρόσληψης τροφής και εξάρτησης από τα τυχερά παιχνίδια. Η εξέταση της σχέσης ανάμεσα στη ποιότητα της ζωής, την ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια και τις διατροφικές διαταραχές σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον. Οι συμμετέχοντες της μελέτης ήταν 100 ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκαν μετρήσεις αυτοαναφοράς που συμπεριέλαβαν κοινωνικοδημογραφικές μεταβλητές, το ερωτηματολόγιο Eating Attitudes Test-26 (EAT-26), το ερωτηματολόγιο Parkinson's Disease Quality of Life-39 (PDQ-39) και ένα ερωτηματολόγιο ενασχόλησης με τυχερά παιχνίδια. Καταγράφηκε μια στατιστικά σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ των τιμών του PDQ-39 και του EAT-26 (r=0.283, p=0.004). Μεταξύ του PDQ-39 και του ερωτηματολογίου ενασχόλησης με τυχερά παιχνίδια καταγράφηκε μια αρνητική μη στατιστικά σημαντική σχέση (r=-0.25, p=0.807), ενώ μια επίσης αρνητική αλλά μη στατιστικά σημαντική σχέση καταγράφηκε μεταξύ του EAT-26 και του ερωτηματολογίιου ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια (r=-0.046, p=0.651). Ως προς τις δημογραφικές μεταβλητές της μελέτης, για καμία από αυτές δεν καταγράφηκε μια στατιστικά σημαντική επίδραση στις τιμές του EAT-26, του PDQ-39 και του ερωτηματολογίου ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια. Οι διατροφικές διαταραχές των ασθενών με νόσο του Πάρκινσον έχουν μια έντονα αρνητική επίδραση στα επίπεδα της ποιότητας της ζωής τους, καταδεικνύοντας πιθανώς μια σχέση αιτίου και αιτιατού μεταξύ των δύο αυτών μεταβλητών. Ωστόσο, η ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια δεν παρουσίασε καμία στατιστικά σημαντική σχέση με τη ποιότητα ζωής και τις διαταραχές πρόσληψης τροφής. Το εύρημα αυτό καταδεικνύει πως σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον ενδεχομένως οι διαταραχές των παρορμήσεων να συνιστούν επιμέρους διακριτά φαινόμενα και όχι ένα ενιαίο φαινόμενο με κοινή αιτιοπαθολογία και συμπτωματολογία.

The deregulation of normal dopamine levels is prevalent in Parkison’s Disease (PD) patients due to their treatment with dopaminergic drugs. This treatment is associated with a reduce impulse control ability. For that reason, PD patients are considered to be more vulnerable to eating and gambling disorders. To investigate the relationship between quality of life, involvement in gambling and eating disorders in PD patients. Methods: The participants of this study were 100 patients which were administrated self-reported instruments including sociodemographic data, the Eating Attitudes Test-26 (EAT-26), the Parkinson's Disease Quality of Life-39 (PDQ-39) and a questionnaire assessing gambling involvement. A significant positive correlation was found between PDQ-39 and EAT-26 (r=0.283, p=0.004). A non-significant inverse association was recorded between PDQ-39 and involvement in gambling (r=-0.25, p=0.807) and between EAT-26 and gambling involvement (r=-0.046, p=0.651). As for the demographic data of the study, none of those had a significant association with EAT-26, PDQ-39 and gambling involvement scores. Eating disorders of PD patients have a significant negative impact on their quality of life, indicating a cause-effect relationship between those two variables. Nevertheless, the involvement in gambling was unrelated to the quality of life and eating disorders of those patients. This finding indicates that in PD patients impulse control disorders might be divergent and do not consist a phenomenon with a single cause and consistent symptomatology.